asmiLifeSupport

asmiLife Support – w sumie, za wiele nie różni się od poprzedniego systemu z którego korzystałem ( IonCross ). Jest jeden ważny szczegół. W IonCross surowce ( powietrze ) zużywane było tylko wtedy kiedy z danego pojazdy korzystaliśmy. Czyli wystarczyło wprowadzić go na trajektorię nawet do najodleglejszych planet i spokojnie czekać te kilkadziesiąt dni lotu nie martwiąc się o ilość tlenu czy CO2. Tłumaczyć to można było wprowadzeniem załogi w stan hibernacji lub w jakikolwiek inny sposób.
asmiLS posunął się o krok dalej: surowce są zużywane niezależnie od tego czy z danego pojazdu korzystamy, czy aktualnie zajęci jesteśmy czymś zupełnie innym.

asmi definiuje 3 nowe zasoby:

• Oxygen – tlen niezbędny do oddychania
• CO2 – produkt uboczny oddychania
• O2 candle – awaryjne ‚generatory’ tlenu.

Jak działa asmi ?
Twórca moda ustalił prędkość zużycia tlenu na niecałe 23 jednostki na godzinę. Dzienne zużycie kształtuje się na poziomie niecałych 550 jednostek.
Kerbale wydychają tak jak my – CO2. Ilość CO2 wydychanego przez Kerbala to 0.73 jednostki na zużytego tlenu. Tym samym każde 1000 jednostek zużytego tlenu wyprodukuje 730 jednostek CO2.
CO2 zgromadzone w zbiorniku można ‚przerobić’ na O2 i ponownie wykorzystać. Służy do tego moduł ECLSS Oxygen Regenerator. Jego sprawność ustawiłem na 0.65 jednostki. Oznacza to, że z każdych 100 jednostek CO2 wytworzone zostanie ponownie tylko 65 jednostek tlenu.
Po zsumowaniu ilości wydychanego CO2 oraz wydajności regeneratora mamy:
1000 jednostek tlenu -> oddychanie -> 730 jednostek CO2 -> Regenerator -> 474 jednostki tlenu

Jak widać 47% tlenu jest do ponownego wykorzystania. Przy kolejnym cyklu z owych 474 jednostek pozostanie 225 jednostek i cykl się powtórzy.
Znając tą zasadę wiemy jak planować wyprawy.

Regenerator do pracy potrzebuje CO2 oraz energii elektrycznej.

Aktualnie konfig mojego moda wygląda tak:

Zasoby ( Oxygen, CO2, O2 candle ). Zwiększyłem ciężar/gęstość tlenu do 14 gram na każdą jednostkę.

RESOURCE_DEFINITION
{
name = Oxygen
density = 0.0000143
flowMode = ALL_VESSEL
transfer = PUMP
}
RESOURCE_DEFINITION
{
name = CO2
density = 0.00001969
flowMode = ALL_VESSEL
transfer = PUMP
}
RESOURCE_DEFINITION
{
name = O2 Candle
density = 0.03
flowMode = ALL_VESSEL
transfer = PUMP
}

asmiLife konfiguracja w sumie bez zmian:

LifeSupportConfig
{
Consumption = 0.006366
CO2Production = 0.73
WarningThreshold = 0.25
FinalWarningThreshold = 0.05
CandleO2Amount = 137.5
EVAOxygenAmount = 137.5
ThreadingDebug = 0
EVAPropellantAmount = 20
}

W konfiguracji regeneratora zmieniłem szybkość działania oraz wydajność. Domyślnie na regenerator pobierał 0.030 CO2 na sekundę i produkował 0.027 jednostki tlenu. Po zmianie jest to 0.020 CO2 i tylko 0.013 jednostki tlenu na sekundę.

MODULE
{
name = LifeSupportRegeneratorModule

INPUT_RESOURCE
{
name = ElectricCharge
rate = 2.0
}
INPUT_RESOURCE
{
name = CO2
rate = 0.02
}
OUTPUT_RESOURCE
{
name = Oxygen
rate = 0.013
}
}

Największe zmiany dotyczą pojemności zbiorników oraz ciężar tlenu.
Duży zbiornik ma ponad 100 tyś jednostek tlenu, co starcza dla jednego kerbala na ponad 180 dni, po uwzględnieniu regeneratora na ponad 330 dni. Uprzednia ilość ( poniżej 3000 jednostek ) była zbyt niska na cokolwiek.
Aktualnie duży zbiornik ma 102 tyś jednostek, mały 2200 jednostek. Dodatkowo zwiększony ciężar powoduje, że sam tlen w dużym zbiorniku waży prawie 1.5 tony.
Pody i kapsuły mają od 320 jednostek w 1 osobowej AIES P1 Modulless do 32000 jednostek w TMA-1 Orbital Orb. Średnia ilość tlenu to zapas na 24 godziny ( przy kapsułach 2 osobowych jest to ~1100 jednostek tlenu ), choć niektóre kapsuły mają go więcej, np.: Mk1-2 Command Pod wyposażony został w 4980 jednostek. Jest to moduł 3 osobowy, przy dziennym zużyciu 550 jednostek na kerbala starcza to na ponad 3 dni lotu.
Tym samym przy dłuższych wyprawach zmuszeni jesteśmy do korzystania z zapasowych zbiorników o pojemności 2200 jednostek, lub przy długich wyprawach międzyplanetarnych trzeba pomyśleć o regeneratorze oraz dużych zbiornika 102 tyś.